De afstammelingen van een persoon worden in de Bijbel meestal aangeduid met het achtervoegsel -ieten. Technisch gezien zou 'Jakobieten' dus een goede benaming zijn voor de nakomelingen van Jakob. Maar God gaf Jakob een nieuwe naam: Israël (Genesis 32:29). Daarom werden zijn nakomelingen Israëlieten genoemd. De mensen die tegenwoordig in Israël wonen, worden wel Israëli's genoemd.

In het klaaglied in Ezechiël 19 worden de leeuwin en de wijnstok als beeld van het koninkrijk van Juda gebruikt. Het volk was in ballingschap weggevoerd naar Babel en de boodschap was dat er geen hoop voor het volk was in de nabije toekomst. De leeuwin was weggesleept en de wijnstok uitgerukt en neergeworpen en verdroogd.

Over herders en schapen gaat het in Ezechiël 34.

In de Bijbel vergelijkt Jezus de wereld met wolven als vijanden van de christenen, de schapen. Wolven kwamen veel voor in Jezus' tijd en waren berucht om het plunderen van de kudden.

De  opwekking (opstanding) van Christus is de Goddelijke bevestiging van het volmaakte offer van Christus op het kruis van Golgota. Op grond van het geloof in dit volbrachte werk van de Heer Jezus, zijn dood en zijn opstanding, kan iedereen vergeving van zonden ontvangen.

In het Bijbelboek Handelingen wordt 22 keer de opstanding (opwekking) vermeld.

Zie ook 1 Korintiërs 15:12-23.