Mozes wordt door God geroepen om naar Egypte te gaan om de Israëlieten naar het beloofde land te brengen. Mozes heeft een aantal excuses. Een daarvan is zijn spraakgebrek: "Maar Mozes antwoordde: "Neemt U mij niet kwalijk, Heer, maar ik ben geen goed spreker. Dat is altijd al zo geweest, en daar is geen verandering in gekomen nu U tegen mij, uw dienaar, gesproken hebt. Ik kan moeilijk uit mijn woorden komen." Mozes vindt zichzelf ongeschikt door zijn stotteren, maar God kiest hem uit om leider te worden van een volk van duizenden mensen dat gaat remigreren (Exodus 4:10).

De uitgebreide betekenis luidt: 'menee': "God heeft de dagen van uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt."

'tekeel': "U bent gewogen en te licht bevonden."

'perees': "Uw koninkrijk is verdeeld en aan de Meden en de Perzen gegeven."

Beëri en Kusi zijn de vaders van twee van de andere 'kleine profeten'. Beëri's zoon is de profeet Hosea. De zoon van Kusi is de profeet Sefanja.

De andere antwoorden zouden ook van toepassing kunnen zijn, maar hier staat uitdrukkelijk: "Maar God bewijst ons zijn liefde, doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren."