Mozes leerde de Israëlieten dat ze een rund, schaap of geit moesten aanbieden als brandoffer. Het moest een mannelijk dier zijn zonder gebrek.

Volgens Leviticus 1:14 mocht ook een tortelduif of een jonge duif als brandoffer aangeboden worden.

De spreukendichter noemt hem een dwaas, die als een os (of rund) naar de slachtbank gaat totdat hij gedood wordt door een pijl.

"Een Samaritaan echter, die op reis was, kreeg medelijden toen hij hem zag. Hij ging naar de gewonde man toe, goot olie en wijn over zijn wonden en verbond ze. Hij zette hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar een logement, waar hij voor hem zorgde. De volgende morgen gaf hij twee denarie aan de eigenaar en zei: 'Zorg voor hem, en als u meer kosten moet maken, zal ik u die op mijn terugreis vergoeden.'"

De Bijbel zegt: "Wees dan steeds bereid om u te verantwoorden. Doe dat dan vooral zachtmoedig en met respect, houd uw geweten zuiver; dan zullen de mensen die zich honend uitlaten over uw goede levenswandel in eenheid met Christus, zich over hun laster schamen."