In Genesis 2:15 staat: "De HEER God bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken."

Ezechiël moest in opdracht van de man in het visioen door het water waden, totdat hij niet meer kon staan en moest zwemmen. Dit water kwam onder de drempel van de toekomstige tempel vandaan en stroomde uiteindelijk naar de Dode zee. Het zou leven geven overal waar de rivier kwam en uiteindelijk de Dode Zee zelfs zoet maken.

In Hand. 6:1 staat: "Toen het aantal leerlingen toenam, ontstond er op een gegeven moment ontevredenheid bij de Griekstaligen, die de Arameessprekenden verweten dat de weduwen uit hun groep bij de dagelijkse ondersteuning werden achtergesteld."

Nadat de mensen waren gedoopt, volgden ze trouw het onderricht van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood (Avondmaal) en wijdden zich aan het gebed (Handelingen 2:42).